Amersfoort, zaterdag 4 februari 2023
Goedemorgen! Tijdens je verse jus d'orange, een heerlijk gekookte eitje en vers afgebakken broodjes introduceren we deze zaterdagochtend Paul Naus. De man die zich namens Amfors Groep dagelijks inzet voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Paul is gek op Scandinavische thrillers en zou graag nog eens een mooie reis willen maken naar Vietnam of Peru. Hij typeert zichzelf als een echte volhouder: 'Veel waar ik mee bezig ben in mijn werk vraagt veel tijd en zo mogelijk nog meer geduld.' Paul ziet in de spiegel een terugtrekkende haargrens: 'Maar gelukkig heb ik gel', zegt hij lachend. Het ondernemerschap van Paul zit in de continue zoektocht naar mogelijkheden om mensen en bedrijven op elkaar af te stemmen. 'Hiervoor ontwikkelen wij trajecten die gevormd zijn naar de wens van kandidaten en bedrijven en echt ieder traject is voor mij weer een hoogtepuntje!'
In welke film had jij de hoofdrol kunnen spelen? En waarom dat personage?
‘De eerste film die in me opkomt, is de Franse film Intouchable. De film gaat over de verlamde, maar rijke Philippe en zijn verzorger Driss die opgegroeid is in een achterstandswijk. De straatwijsheid van Driss maakt deze film tot een film die je bijblijft. Die rol wil iedereen wel spelen.’
Met welke ondernemer zou je wel eens een dagje willen ruilen?
‘In mijn rol bij Amfors spreek ik genoeg ondernemers. Dat zijn meestal gesprekken over werkplekken voor mensen vanuit de sociale werkvoorziening of participatiewet. Zo mocht ik recent met Theo Smulders van Celsius Benelux in gesprek over wat wij kunnen doen om kandidaten interessant te maken voor zijn organisatie. Verrassend genoeg ging dat niet over technisch kunnen, maar over de vaardigheid om deel van het proces te zijn. Theo noemt dit “Nieuwsgierige intelligentie”. Wat doe ik hier, waarom en waar leidt dit toe? Een gesprek brengt me eigenlijk veel meer dan wanneer ik een dag op andermans stoel ga zitten.’
Wat is jouw ondernemende hoogtepunt tot dusverre?
‘Mensen helpen zit in het DNA van onze organisatie. Mijn ondernemerschap zit in de continue zoektocht naar mogelijkheden om mensen en bedrijven op elkaar af te stemmen. Hiervoor ontwikkelen wij trajecten die gevormd zijn naar wens van kandidaten en werkgevers. Ieder traject is voor mij weer een hoogtepuntje.’
Welk boek ben je nu aan het lezen en wat is je favoriete boek?
‘Scandinavische thrillers, daar ben ik gek op. Maar nu zit ik in een Nicci French. Ook heel mooi hoe ze je een richting in laten denken waar het verhaal uiteindelijk helemaal niet naartoe gaat. Dat vind ik knap geschreven.’
Wat staat er op jouw bucketlist?
‘Als met bucketlist bedoeld wordt – dingen die ik perse moet doen – dan heb ik geen bucketlist. Maar wensen heb ik wel, zoals mooie reizen naar Vietnam of Peru. Maar dit jaar ga ik naar Noorwegen met mijn zelf omgebouwde busje.’
Welke tegeltjeswijsheid vinden we boven jouw bed?
‘Boven mijn bed hangt een mooi schilderij. Aan tegeltjes wijsheid heb ik nooit gedaan.’
Als je in de spiegel kijkt: hoe zou je die persoon typeren?
‘Een volhouder, want veel waar ik mee bezig ben in mijn werk vraagt veel tijd en zo mogelijk nog meer geduld. En verder zie ik in de spiegel een terugtrekkende haargrens, maar gelukkig heb ik gel.’
Wat was tot nu toe de mooiste dag van je leven?
‘Vier jaar geleden werd ik opa. Dat moment blijft me bij. Inmiddels zijn er drie kleinkinderen in mijn leven en dat vind ik superleuk.’
Wat is je huidige ondernemers uitdaging?
‘Eén van de groepen mensen waarom het gaat, lijkt in de vergetelheid te raken. Binnen de participatiewet is een kleine groep onder de naam ‘Beschut Werk’ die het zonder extra hulp niet gaat redden. De landelijke overheid stelt hiervoor targets. Voor dit jaar en voor onze regio staat een target van 97 mensen. Onze gemeentelijke overheid kiest er momenteel voor deze mensen niet actief te helpen. Het is onze uitdaging de gemeenten ervan te overtuigen dat Amfors dé organisatie is die handen en voeten kan geven aan dit probleem.’
Tot slot: welke tip heb je in deze tijd voor je collega-ondernemers vanuit jouw vak professie?
‘Werken verschuift van de werknemer die blij mag zijn dat hij werk heeft, naar de werkgever die blij mag zijn dat hij personeel heeft. De sociale componenten van werk bindt mensen. Daarmee bedoel ik het hebben van collega’s, een goede sfeer op de werkvloer en aandacht voor elkaar. Deze maken dat mensen bij je willen blijven werken.’